SPANNEND.

Na een aantal uitzonderlijke dagen was het op zaterdag 2 maart weer tijd voor een wedstrijd. De temperaturen zouden een stuk lager liggen en in de middag was er een kans op regen. Bij Bertus en Huub was het weer gaan kriebelen en zij wilden wel weer aan de waterkant staan. Dus melden zij zich ook in Aduard om 07.00 uur en genoten van de koffie en thee van Loes. Nu waren er samen met hun nog negen andere personen en die hadden er ook zin in. Gerrit mocht van de artsen ook vissen en dat was niet tegen dovemans oren gezegd. Voor de goede opletters misten er nog twee personen. Anton ging een musical bijwonen en Koos vond het tijd op te gaan verhuizen. Voor mij was het weer een hele beleving om er bij te zijn, want dat mag je een sappig verhaaltje schrijven. En laten we eerlijk zijn, wie wil dat niet?

Op verzoek van Harrij visten we deze dag tot 15.00 uur en iets te vroeg gingen we met drie auto’s op pad. Harrij was gebrand op een goede uitslag en drukte gelijk het gaspedaal in. Maar Jan en Bertus waren niet onder de indruk en zo kwamen we gelijktijdig in Sneek. Uit de auto stonden we wel in een koud Sneek, maar de extra kleding was geen overbodige luxe. De meesten gingen naar de Coopmansgracht, want daar is altijd wel iets te beleven. Bert en Huub gingen naar hun favoriete plek op het eiland. Huub wilde eerst de kat uit de boom kijken en zag hoe geduldig Bert was. Na heel lang wachten meldde zich de eerste voorn en toen werd het nog even druk. Hoe is het mogelijk? Er zwemmen twee brasems rond en Bert wist beide te vangen. Daar moest even een foto van gemaakt worden, want het thuisfront moest dit ook zien. Met veel trots lazen we op Facebook dat Edwin een brasem van 45cm had gevangen. Dus maar even reageren, want die van Bert was 47cm. Daar konden we mooi die foto voor gebruiken. Intussen vond Huub het ook tijd worden om een hengel uit te gooien. Maar door het gebrek aan routine en interesse kon er geen vis aan de haak geslagen worden. Het eiland was niet de plek waar we vandaag moesten zijn. We gingen op zoek naar iets anders. Zo kwamen we in een wijk in aanbouw en daar lag een schitterend water. Het heette Houkepoort. Maar de vissen waren er nog niet en dus besloten we om naar de Woudvaart te gaan.

In het haventje van Koos stond Sikko te vissen en even eerder zat Manfred. Er was wel een visje te vangen, maar niet om over naar huis te schrijven en dus doen we dat ook niet. Wij gingen maar in de Woudvaart te vissen. Huub was erg onder de indruk van Bert, want die had het echt druk. Op aandringen van Bert pakte Huub zijn hengel ook maar en zo werden er nog tien vissen gevangen. Een reden voor Huub om te stoppen, want je moer niet het risico lopen om overspannen te worden. Zo plotseling als het kwam, zo plotseling was het vangen ook afgelopen. Intussen waren Manfred en Sikko ook langs geweest en zij besloten om naar voren te gaan. Als je daar komt dan zie je ook dat de vissen gevangen werden in de Coopmansgracht. Bert en Huub vonden kwart over elf een mooie tijd om een bezoek te brengen aan de Urker Vishandel. Ik was deze dag de gast van Bert en dus werd mij een voortreffelijke bak kibbeling aangeboden. Mooi bruin gebakken en zeer krokant werden de stukjes een voor een naar binnen gewerkt. Aan de Coopmansgracht was een drukte van belang en niet alleen vissers van Het Noorden. Zij hadden gezelschap van een clubje uit Spijk.

Intussen was de zon gaan schijnen en kwam de vraag; Zou de vis op het eiland aanwezig zijn?

Door er naar toe te gaan kan je er achter komen.

Maar helaas kwam deze droom niet uit, Toen waren we er flauw van en werd alles ingepakt. Via een toeristische route kwamen we midden in de stad terecht. Gelukkig is Huub wel een beetje bekend en dus kwamen we aan de Coopmansgracht. Daar stonden de broertjes en die hadden het heel druk. Even kijken en daar werd Johan dood nerveus van en sloeg telkens mis.

Dat was maar goed ook, want anders had hij zijn broer een flinke draai om de oren gegeven.

Ze waren begonnen tegenover de Zwette, maar daar was het niet te doen. Om kwart voor drie was iedereen weer op de parkeerplaats en konden we terug naar Aduard. Manfred had de dag van zijn leven, want hij had een brasem gevangen van 53cm. Hij vond het teleurstellend nu hij de grootste vis had gevangen er geen prijs voor was. De meesten van ons hadden genoten van de carnavalsoptocht en dat maak je ook niet elke dag mee.

UITSLAG 4^e WEDSTRIJD.

Ere-klasse                                        A-klasse

HERINNERING,

Op dit moment hebben nog steeds 79 personen hun contributie voor 2019 niet betaald.

Dat betekent ook dat ze geen Vispas 2019 hebben ontvangen.

Als u in 2019 wilt vissen, dan is het raadzaam om die contributie als nog te betalen.

Vissen zonder de Vispas kan een bekeuring opleveren van 140 euro.

Het is maar waar u de voorkeur aan geeft.