DE VIERDE ZOMERWEDSTRIJD.

De van belang zijn gegevens zijn de volgende:

Wedstrijddatum         : 1 september 2018

Tijdstip samenkomst   : Voor alle wedstrijden is dat 06.00 uur.

Wedstrijdduur             : Zoals op de jaarvergadering besloten is de vistijd 7 uur..

Pleisterplaats              : voor en na de wedstrijd zijn we te gast in "Restaurant Aduard"

Kampplaats                : Deze wordt op 29 augustus vastgesteld.

Opgave                       : Tot en met 27 augustus a.s. bij:

                                      H. Corsius, Het Want 60, tel: 06-51647777

Opgave door              : Iedereen die deze kompetitie mee wil vissen en zich nog niet

                                      heeft opgegeven voor de competitie

BIJZONDERE VISDAG.

Sinds een aantal jaren hebben we een speciale wedstrijd in het leven geroepen.

We organiseren gewoon deze dag weer voor iedereen die daar belangstelling voor heeft. Wat moet u weten en wat moet u doen? Wilt u meedoen, dan gewoon opgeven.

De datum is 15 september 2018.

We komen samen om 06.00 uur in Hotel restaurant Aduard. Daar drinken we ’s morgens een kopje koffie. Daarna gaan we gezellig ergens vissen en hopen dat de vissen goed willen bijten. Na afloop van dit samen zijn, gaan we terug naar Aduard. Daar maken we de uitslag bekend. Daar hebben we met elkaar een aangekleed etentje. De kosten bedragen 10 euro per persoon voor alles. In verband met de organisatie moet u zich voor 4 september opgeven bij Huub Corsius. Aanmeldingen na die datum kunnen niet meer geaccepteerd worden. 

Wilt u ook aanschuiven, dan even opgeven.

VAKANTIE?

Zaterdag 4 augustus gingen we vissen en we noemen dit de vakantiewedstrijd. Voor dit evenement kwamen 6 personen naar Aduard. Dit keer werden we verwelkomt door Minke, want Loes was ook met vakantie. Maar de koffie smaakte er niet anders om. Normaal wordt deze wedstrijd gehouden in Zwarte Haan, maar dat is niet voor iedereen een geschikte plek geworden. Deze keer waren er ook tegenstrijdige berichten en dus lieten we ons licht schijnen over een alternatief. Hiervoor kwamen verschillende opties over de tafel, maar we besloten om maar naar het parkeerplaatsje tussen Oosterlittens en Winsum te gaan. We waren met twee auto’s en dat was maar goed ook. Want zo hadden we genoeg ruimte voor alle meegebrachte spullen. Dat varieerde tot parasols, ligstoelen, koelboxen en heggenscharen. Je weet nooit waar je voor komt te staan en je zal het niet bij je hebben? Met een goede reisleider en de juiste afslagen kom je op dat parkeerplaatsje terecht. Er stond verder geen auto en dus hadden we het rijk alleen. Bertus had zijn plek uitgezocht en moest twee keer lopen om alles op de plek te krijgen. Dat zelfde overkwam Edwin, want die zat ongeveer honderd meter verder. De mooiste plek had Jan, want achter gem was een bos en daardoor zat hij lekker in de schaduw.

Dat was ook wel nodig, want nog steeds was het warm in Nederland. Nu is dat niet erg, want daarom noemen we dit ook een vakantiewedstrijd.

Gerrit maakte het ook niet moeilijk, want aan de overkant was een plek waar hij probleemloos kon vissen. Weldra werden door hem de eerste vissen gevangen en er was zelfs een brasem bij. Dat werd even telefonisch aan het thuisfront gemeld en er klonk een luid applaus over het water. Maar een poos later begon het gemopper, want dit was een waardeloos water waar niet bij te komen was. Sikko kreeg van dit alles niets mee en wandelde naar Winsum en hoopte dat de brugwachter de koffie klaar had.

Intussen had Bertus zich ook geïnstalleerd en vond het jammer dat de ligstoel niet verder achterover kon. Hij zocht gelijk het midden van het kanaal op en legde daar een uitstekende voerplek neer. Na een poos gewacht te hebben melden zich de eerste visjes. Dit was niet het kaliber waar hij voor was gekomen. Maar de grote jongens zullen nog wel komen. De vissen wisten dat Bertus met vakantie was en als ze aan de kant kwamen lieten ze de haak los. Daardoor kreeg hij ook geen vieze handen en dat is heel veel waard. Intussen passeerden achter ons diverse personen en we werden uitbundig begroet.

Ik kan u verzekeren dat er hele mooie bij waren. Wat Jan heeft weten we niet, maar de meesten stopten bij hem voor een praatje. Zou het komen omdat het daar een stuk koeler was? We zaten gezellig met ons vieren op een rij en het was heel gezellig. Af en toe gingen we even buurten en dat maakt het alleen maar leuker. Maar daar zag Gerrit de lol niet van in en zocht zijn toevlucht in Winsum. Achteraf had hij dit beter niet kunnen doen, want daar zag hij Sikko de ene na de andere vangen en bij hem wilde dit niet lukken. Intussen waren de bootjes ook gaan varen en ze voeren zelfs over de dobber van Sikko. Maar dat had geen invloed op het vangen. Er waren zelfs nog zes brasems bij. Ook daar waren volgens Gerrit weinig plekjes. Nu had hij een plek gevonden en daar mocht hij van de vrouw wel vissen, maar haar man stuurde hem weg. Wat nooit gebeurt, gebeurde nu wel. Gerrit stopte eerder met het vissen en vroeg of Sikko mee ging. Nu had die het goed naar zijn zin en wilde nog een poosje blijven. Hij kon ook niet verdwalen, want het fietspad liep rechtdoor naar de parkeerplaats.

Zoals eerder gezegd waren de bootjes ook gaan varen. Nu is de brug waar wij visten een vaste brug en sommige boten konden er net onder door. Dat betekende dat ze zachter moesten varen en daardoor hadden we er weinig of geen last van. Er was ook een hele snuggere schipper bij.

Hij zat in zijn kajuit en bukte zich toen hij onder de brug door ging. Langzaam draaide de stand van de zon en Jan ging iets hoger zitten. Hierdoor bleef hij in de schaduw. Het ging niet hard met de vangst, maar voor het eerst sinds hele lange rijd ving hij een paling en niet zo maar één. Huub zat dichter naar de kant en kreeg ook een keer beet en daar bengelde een hele dikke brasem aan de haak. De hulp van Bertus werd ingeroepen, want Huub wilde zijn schepnet niet vuil maken. Nu is Bertus niet kinderachtig en schepte op een zeer vakkundige wijze de brasem. Wat was die groot en wat was die mooi van kleur. Helaas zullen we nooit weten hoe groot die was, want Bertus liet hem vrij snel weer genieten van het ruime sop.

We hadden van te voren afgesproken dat we tot twee uur zouden vissen en dat was ook lang genoeg. Maar om kwart over één hadden de meeste het al gezien en hadden ook ingepakt. De chauffeurs hadden de auto’s in de schaduw gezet. Doordat Gerrit ook al aanwezig was, was het wachten alleen nog op Sikko. Toen die gearriveerd was konden we naar Aduard.

Daar hebben we gezamenlijk gegeten en iedereen had alle tijd van de wereld. Dat maakt het wel gezellig en we hebben na afloop genoten van een lekkere sorbet. Daarna zijn we gezamenlijk naar de auto’s en dus naar huis gegaan. We kunnen terugkijken op een geslaagde dag met veel gezelligheid.

De uitslag was: