WINTER?

 

Op 4 februari was het water weer van ons en dat betekende dat we de derde winterwedstrijd konden vervissen. Na twee maanden hadden we er wel weer zin in, maar hoe goed voorbereid ben je? Afgelopen woensdag was Harrij nog aan het vissen geweest en hij had het enorm koud gehad. Dat wilden wij niet en dus werd het lichaam goed ingepakt en als klapstuk het winterpak aan. In januari wilden we naar Dokkum en daarom besloten we om deze wedstrijd ook daar naar toe te gaan. Met 11 personen zaten we bij Loes op de koffie en opmerkelijk was dat zelfs Cor heel vroeg was. Dit kon natuurlijk nooit goed gaan. Even later deed zich het eerste euvel voor en Cor had zijn vispas 2017 vergeten. Maar dat overkwam de voorzitter ook en nu maar hopen dat we geen controle kregen. Maar hopen dat de rest deze dag goed zou gaan. Voordat we op onze parkeerplaats kwamen, maakte Harrij nog even een ommetje. Hij wilde weten of het water achter het sluisje open lag. Maar hij deed aan andere ontdekking. Men was daar aan het baggeren en dat maakte het vissen onmogelijk. Gelukkig wilde hij dit wel met ons delen, zodat we niet voor Jan met de korte achternaam daar naar toe liepen.

Maar iedereen wist wel iets anders en spoedig was iedereen vertrokken. Jan en Huub hadden alle tijd van de wereld en keken eerst de kat uit de boom. Toen de kat weer vaste grond onder de pootjes had gingen zij ook richting het Grootdiep. Daar stonden de eersten te vissen.

 

Huub zag een mooie drijvende steiger aan de kant liggen in de Hardridersgracht. Met een beetje kunst en vliegwerk kwam hij op die steiger, want hij is de jongste ook niet meer. Maar daarna diende zich het eerste probleem aan. Bij het wisselen van de winterjas was hij vergeten om alles over te pakken. Het gevolg was dat hij daar stond zonder peillood. Hoe los je dit nu weer op? Het lood op de haak en heel voorzicht het snoertje laten zakken. Na een beetje geschuif van de dobber werden de eerste vissen gevangen. Wat waren dat dikke jongens en het beloofde een mooie dag te worden. Maar toen hij achterom keek merkte hij dat de steiger steeds verder van de kant kwam en dus snel van de steiger. Gelukkig kwam hij Edwin tegen en die had nog wel een peillood over. Intussen meldde Harrij zich ook en was al de trotse bezitter van 1 was en dat zelfde gold ook van Jack. Het aantal kilometers die zij hadden gelopen was vele malen groter. Huub had op dat moment 18 vissen en dus kwamen ze ook die kant op. Maar het geluk was niet aan hun zijde en gingen ze verder naar het Bolwerk.

Maar hun waren niet de enige die aan de wandel waren. Er was nog een clubje uit Haren en die konden er ook wat van. De broertjes renden van hot naar her en vonden Dokkum een hele mooie plek, maar niet om te vissen. Voor hun mag Dokkum gedempt worden, maar waar moet je met al dat water heen?

Toch heeft het ook wel voordelen dat het niet best is. Je kunt gezellig met elkaar kletsen en wachten op de dingen die misschien gaan gebeuren. Naast het wachten kan je actief op zoek gaan. Als je met een ander bent dan kan je ook een ander de schuld geven.

We hoopten al dat het verder goed met Cor zou gaan. Maar we konden er eigenlijk op wachten. Cor ging ruig met zijn hengel om en het gevolg was dat er een auto overheen reed.

Wat is het dan mooi dat Manfred in de buurt is en dat je kan vertellen dat hij op jouw hengel is gaan staan. Nu denkt Cor dat een hengel een wegwerpartikel is en na afloop kan hij alles zo weggooien en een nieuwe aanschaffen. We hebben weinig hoop dat het ooit zal veranderen.

Na veel omzwervingen kwamen Harrij en Jack toch achter het sluisje terecht en de vis werd op twee plekjes gevangen. Zo hadden ze elk een plekje en kon het vangen beginnen. Harrij ving 1 vis meer dan Jack en dat deed hem deugd. Hier kan hij wel een maand op teren, maar ook het gewicht speelt een rol en dan is Jack de winnaar. De matador deze dag was Gerrit en in een slootje met 50cm water werd er op een paar plekjes de vis gevangen. Ook de gebroeders waren er maar konden daar geen vis vangen. Nu is het wel een voorwaarde dat je wel moet kunnen vissen. Maar zo gaat het in het leven, soms sta je er op en soms sta je er naast. Ook als je er een paar maanden geleden was is het geen eitje eitje verhaal. Misschien kan het ook wel eens tegen werken, want je weet dan te veel en blijft rennen.

Achteraf had ik er spijt van dat ik zo warm was aangekleed, want wat heb ik het warm gehad.

Zo is het nooit goed en heb je altijd iets om over te zeuren. Een voordeel was ook dat we geen controle hebben gehad en zo bleven mensen verschoond van een bekeuring.

Bij terugkomst in Aduard werden we aangenaam verrast door de aanwezigheid van Henk. Hij laat de wintercompetitie houdt hij voor gezien, maar hoopt van de zomer weer aanwezig te zijn . Daar kijken we naar uit.

Wat nog over was van de visspullen van Cor werd door Edwin in de Picanto gelegd. Sikko hield alles goed in de gaten.

 

DE VIERDE WINTERWEDSTRIJD.

 

De van belang zijnde gegevens zijn de volgende:

Wedstrijddatum          : 4 maart 2017  

Samenkomst               : 07.00 UUR IN HOTEL RESTAURANT ADUARD.

Pleisterplaats              : Voor en na de wedstrijd zijn we daar te gast.

Kampplaats                : Deze wordt door de plaatsbepalingscommissie vastgesteld.

                                     De leden krijgen de keuze per e-mail toegestuurd.

Opgave                       : Tot en met 24 februari a.s. bij:

                                    H. Corsius, Het Want 60, tel: 050 – 5422253.

Opgave door              : Die de derde wedstrijd niet mee geweest zijn.

Afmelden door            : Iedereen die deze wedstrijd verhinderd is.