Home
LAATSTE NIEUWS
Notulen Jaarv. 2016
Activiteiten
Activiteit kalender
Wij over onszelf
Lid worden
Aanmeldingsformulier
DIRECT een VISPAS
JeugdVISpas
NachtVISpas
Derde Hengelbewijs
Opzegging Vereniging
Reglementen
Ring/Kaartvissen
Fotoalbum
Wedstrijdplaatsen
Kampioenen
Clubblad
Oktober 2022
September 2022
Augustus 2022
Juli 2022
Juni 2022
Mei 2022
April 2022
Maart 2022
November 2021
Oktober 2021
September 2021
Juli 2021
Juni 2021
Januari 2021
Oktober 2020
September 2020
Augustus 2020
Juli 2020
Juni 2020
Mei 2020
April 2020
Maart 2020
Februari 2020
Januari 2020
December 2019
November 2019
Oktober 2019
September 2019
Augustus 2019
Juli 2019
Juni 2019
Mei 2019
April 2019
Maart 2019 - 2
Maart 2019 - 1
Januari 2019
December 2018
November 2018
Oktober 2018
September 2018
Augustus 2018
Juli 2018
Juni 2018
Mei 2018
April 2 2018
April - 1 2018
Februari 2018
Januari 2018
December 2017
November 2017
Oktober 2017
September 2017
Augustus 2017
Juli 2017
Juni 2017
Mei 2017
April 2017
Maart 2017
Februari 2017
Januari 2017
December 2016
November 2016
Oktober 2016
September 2016
Augustus 2016
Juli 2016
Juni 2016
Mei 2016
April 2016
Maart 2016
Februari 2016
Januari 2016
December 2015
November 2015
Oktober 2015
September 2015
Augustus 2015
Juli 2015
Juni 2015
Mei 2015
April 2015
Maart 2015
Jubileum 2008
Jubileum 2013
Contact

 

 

FEEST.

 

Op zaterdag 16 januari 2016 was het feest aan Het Want. Op deze dag was het 40 jaar geleden dat ik definitief gekozen werd in het bestuur. Ik werd toen de nieuwe secretaris van de Hengelclub Het Noorden. In september 1975 werd ik door de voorzitter Thijs de Vries gevraagd om voor in de bus naast hem te komen zitten. Dit was wel uitzonderlijk, want de eerste negen plekken waren gereserveerd voor het bestuur. Maar voor we de stad uit waren werd al duidelijk wat de bedoeling was. Ik werd gevraagd of ik er niet voor voelde om secretaris van de vereniging te worden. De toenmalige secretaris Henk Raspe was plotseling opgestopt wegens een persoonlijk conflict met de voorzitter. Ik wilde dit in overweging nemen en bespreken met Bouwina, want er zou voor haar dan ook veel veranderen. Een secretariaat hield toen meer in dan tegenwoordig. Toen werden er maandelijks ledenvergaderingen gehouden in café De Groene Weide. Daar werd o.a. de visplaats bepaald.

Die vergaderingen werden met gemiddeld 40 leden bezocht en er werd eerst gestemd over de provincie en daarna over de kampplaats. Het gebeurde altijd een maand voor de wedstrijddag.

Van die maandelijkse vergaderingen werden de notulen gemaakt door de secretaris. Een week voor die vergaderingen was er een bestuursvergadering en daarvan werden de notulen gemaakt door de 2e secretaris. Hoe dat ging kan je beter vragen aan Koos Vos. Verder was de secretaris verantwoordelijk voor het clubblad en die werd ook door hem geschreven. Behoudens een moment van lichamelijk ongemak, doe ik dit dus ook al 40 jarig.

 

 

Op deze foto van 1983 werd deze gemaakt voor een jubileum. Helaas zijn er een aantal ons ontvallen, maar lopen er ook een paar ons nog steeds voor de voeten.

Het bestuur bestond toen uit 9 personen en we hadden allemaal een functie. Dat is in de loop van de jaren iets anders geworden. Na een secretariaat van 17 jaar werd het stokje overgenomen door Andries Haak, die dit combineerde met het penningmeesterschap. Voor mij werd de taak, het voorzitterschap. Maar ook toen ging het anders. De maandelijkse ledenvergaderingen werden afgeschaft en dat was wel een hele opluchting. De bestuursvergaderingen werden ook op een laag pitje gezet. Doordat er steeds minder bestuursleden kwamen werd alleen vergaderd als het nodig was. De kampplaatsen werden nu bepaald door een plaatsbepalingscommissie en daar konden we het mee doen. Dat doen we tot op heden nog steeds en als er leden zijn die een goede tip hebben, dan wordt daar graag naar geluisterd. We hebben ons volledig aangepast aan de digitalisering en het maandelijks gedrukt exemplaar van het clubblad kwam te vervallen en daarmee hadden 20 bodes ook geen werk meer. Het clubblad wordt nu maandelijks per email verzonden en bovendien is het te lezen op onze eigen website. Buiten dat het bestuur steeds kleiner is geworden, is er nog veel meer veranderd. Zo zijn we overgestapt van het tasvissen naar ringetjes vissen. Bij de meeste is dat ook veranderd in een speciale teller. Geen gesjouw meer met een hele tas vis en is het vissen daardoor gemakkelijk geworden. Je komt nu met een lichtere tas aan de eindstreep als toen.

Ik heb dus twee belangrijke functies binnen het bestuur bekleed, maar wilde nooit geen penningmeester worden. Maar door het overlijden van Andries kreeg ik het er noodgedwongen bij. Toen was het een hele klus, maar tegenwoordig stelt het ook niets meer voor. In 2012 hebben wij de inning van de contributie en verzenden van de Vispassen overgedaan aan de Federatie Groningen Drenthe. Dit heeft een hoop werk gescheeld en daar gaan we ook rustig mee verder. Zou er ook niet aan moeten denken dat we dit weer zelf zouden gaan doen. Zo kabbelen we rustig verder en blijft de vraag, hoe lang nog.

Vroeger was het een eer als je voor het bestuur werd gevraagd, maar dat is ook een vervlogen tijd. Misschien veranderen die tijden nog eens. Ik heb genoten van mijn feestje en had nooit gedacht dat het zo lang zou duren. Daarmee heb ik een record gevestigd, want nog nooit is er iemand geweest die zo lang de voorzittershamer heeft gehanteerd. Ben ook bang dat dit record ook nooit verbeterd zal worden. Een voorwaarde voor alles is dat je plezier beleefd aan alles wat je doet en dan kan je het lang volhouden. Qua wedstrijdmentaliteit is er ook veel veranderd. Het is allemaal veel gemoedelijker en gezelliger geworden. De drang om te winnen is er voor de meesten niet meer. Het streven was en is nog altijd een grote vriendenclub te worden en te zijn en dat is gelukt. Laten we het zo houden.

                                                                                                                       Huub Corsius.

 

DE VIJFDE WINTERWEDSTRIJD.

 

De van belang zijnde gegevens zijn de volgende:

Wedstrijddatum          : 5 maart 2016  

Samenkomst               : 07.00 UUR IN HOTEL RESTAURANT ADUARD.

Pleisterplaats              : Voor en na de wedstrijd zijn we daar te gast.

Kampplaats                : Deze wordt door de plaatsbepalingscommissie vastgesteld.

                                       De leden krijgen de keuze per e-mail toegestuurd.

Opgave                       : Tot en met 24 februari a.s. bij:

                                      H. Corsius, Het Want 60, tel: 050 – 5422253.

Opgave door              : Die de vierde wedstrijd niet mee geweest zijn.

Afmelden door           : Iedereen die deze wedstrijd verhinderd is.

 

 

 

 IN MEMORIAM.

 

Geschokt, vol ongeloof en met verslagenheid hebben we kennis genomen dat op 24 januari 2016 plotseling is overleden

                                                           KEES HAAN

 

                                            11 juni 1944    -     24 januari 2016

 

Op 1 januari 1983 werd Kees lid van onze vereniging. Kees werkte toen bij Aquatherm en er waren al meer leden die daar werkten. Als je daar werkte en je wilde vissen, dan kan het niet anders dan dat je gedwongen werd om lid te worden bij Het Noorden.

Na een paar jaar verhuisde Kees naar Assen, maar hij bleef trouw aan onze vereniging. Hij was een graag geziene gast en zag alles heel positief en straalde dat ook uit.

Op 1 januari 2001 werd Jan Bults lid van de vereniging en hij hield Kees van huis en uiteraard bracht hij hem ook terug. In het begin viste Kees met een lange werphengel met daaraan wel een dobber. Dit werd als heel vreemd ervaren, maar Kees was er wel handig mee. Dit heeft hij niet zo lang gedaan, want ook hij ging over tot de vaste stok. De meeste wedstrijden was Kees aanwezig, maar een keer per jaar liet hij verstek gaan, want dan ging zijn Marga voor.

Zoals gezegd was Kees een positief lid, maar hij was meer dan dat. Hij had voor iedereen oog en een luisterend oor. Als er een beroep op hem werd gedaan, dan was hij daartoe altijd bereid. Toen Andries overleed bood hij spontaan aan om de notulen van de jaarvergadering te maken. De volgende dag werden die naar de voorzitter gestuurd en stonden gelijk op het internet. Elk lid kon daardoor op de hoogte zijn van de besluiten die genomen waren.

In 2015 bestond onze vereniging 100 jaar en Kees bood zich aan om mede dit te organiseren.

Toen heb ik Kees van een hele andere kant leren kennen en te waarderen. Achteraf is het een hele eer geweest om dit met hem te mogen doen. Een periode waar je hele mooie herinneringen aan hebt overgehouden. Meestal spraken we na tijdens de wedstrijden en na afloop veel met elkaar. Vaak zei hij dat hij een maand ouder was dan ik en dus ook veel meer levenservaring had. We lachten daar altijd om. Kees was een heel actief persoon en een graag geziene gast en daarom is er zoveel ongeloof dat hij er niet meer is. Drie weken er voor heb je nog lol in IJlst in loop je te lachen. Het zal zeker vreemd overkomen dat Kees niet meer in ons midden is. Vreemd is het zeker voor Jan Bults, die nu niet meer over Assen hoeft. Geen Kees meer naast hem in de auto en het zal altijd een lege plek geven. Vreemd is het ook voor Sikko, want die viste de laatste jaren met Kees. Zo zal iedereen zijn eigen herinneringen hebben en het zal moeite kosten om dit te accepteren.

Hierbij wil ik ook Marga en de kinderen alle sterkte wensen om dit te verwerken. Voor hun zal de lege plek groter zijn dan voor ons, maar ook voor ons laat hij een lege plek achter.

                                                                                                                            Huub Corsius.

 

 

VREEMDE DAG.

 

Op zaterdag 6 februari kwamen we om 7 uur samen in Restaurant Aduard om de vierde wedstrijd van dit seizoen te vervissen. Zoals gebruikelijk werden we verwelkomd door Loes, die zelfs een eitje voor ons in petto had. Helaas moesten we er een aantal missen, maar dat had te maken met ziekte, vakantie of zelfs een nieuwe keuken plaatsen.

In de laatste plaats was het vreemd om Kees te moeten missen en niet iedereen was er van op de hoogte. Dus werd er geschokt gereageerd op het overlijden van Kees. Jan en Edwin waren deze keer heel vroeg en ook voor hun was het vreemd dat ze Kees niet konden ophalen.

Het was ook vreemd dat Nico binnen kwam stappen en sommigen vroegen zich af of hij nieuw was. Toen hij zich had voorgesteld ging er een lichtje branden. Nico was nog een beetje afwezig, maar voor de rest was het wel Nico. Vreemd was het niet dat Cor 10 minuten te laat binnenkwam, want dat is gebruikelijk. Meestal doet hij dit om de volle aandacht te hebben. Vreemd was het wel dat hij een schorre stem had en weinig zei. De meesten waren er gelukkig mee, want nu was het rustig in de tent. Zelfs het eitje bracht geen verbetering in de situatie. Nadat we een moment van stilte hadden gehouden voor Kees, konden we in de auto’s stappen om naar Sneek te gaan. Daar zouden we onze kunsten vertonen en hoopten op een goede vangst. Meestal lukt dat altijd wel in Sneek en waarom zou het nu niet lukken? Ook voor Sikko was het vreemd, want hij miste zijn vismaatje Kees. Edwin nam hem onder zijn hoede en samen zouden ze er wel iets van maken. Gerrit wilde het weer eens proberen en hij hoopte dat hij het vol kon houden. Huub nam Gerrit onder zijn hoede en als Gerrit weg wilde, dan konden ze gewoon gaan. Gerrit wilde achterop de Houkes en dus hobbelde Huub maar mee. Ook Bertus ging die kant op, want hij wilde dikke vissen vangen. Maar na een kwartier konden ze vaststellen dat dit het niet zou worden en dus ging Bertus naar de kom. Huub hobbelde er maar achteraan en Gerrit bleef er nog een poosje. Hij had een vis gevangen van 27 cm en er zouden vast wel meer zitten. Ook in de kom kon Bertus de vis niet aan de schubben komen. Maar nu weet hij nog meer goede plekken en dus gewoon verder gaan. Onderweg kwamen we die andere Gerrit tegen en die had er zelfs al twee. Hij had ze direct gevangen, maar de volgende liet nog op zich wachten. Op de Zwette was niemand te zien en dus was dit een teken dat hier ook geen vis te vangen was. Zelfs de Koopmansgracht kende geen vissers. Huub ging maar naar zijn favoriete plek 18, maar wat hij ook deed, de dobber wilde niet zakken. Dan maar doorlopen naar het Omloopje, maar daar zag Huub geen heil in en liep verder. In het bochtje van Looxmagracht had hij ook succes gehad en toen was het overal ook slecht. Zou het nu weer zo zijn? Na ongeveer 10 minuten zakte de dobber weg en kon de eerste vis begroet worden. Daar zou het niet bij blijven en regelmatig werd er een maatse vis gevangen. Intussen werd er door Harrij gebeld en die was heel Sneek met Jack al doorgekomen en hadden nog nooit geen beet gezien. Ze zouden er aankomen, want ze wilden ook graag een vis vangen. Intussen belde Anneke, want die kon geen contact krijgen met haar Gerrit. Intussen arriveerden Jack en Harrij en Harrij maakte nog de opmerking dat Huub wel actief moest blijven. Ze liepen door om even later te bellen dat hij Huub niet had gezien. Toen die vertelde dat ze hem voorbij waren gelopen, kwamen ze terug en ze hadden Huub niet herkend. Huub was incognito en had een nieuwe jas gekocht en zelfs een muts op. Notabene had Huub dit aangeschaft op advies van Harrij na de wedstrijd in Workum. Ook Jan Bults liep even later Huub voorbij, want die had hem ook niet herkend. Als het niet wil dan heeft dat ook voordelen. Iedereen is aan de wandel en zo kom je elkaar nog eens tegen. Als een wedstrijdplaats zo slecht is dan wil je iedereen wel eens bij elkaar bellen en dan een andere plek kiezen. Maar er waren ook andere vissers bij gekomen en die hadden al een hele rondreis gemaakt. Nergens was er vis te vangen en dus had verkassen ook geen zin. Laten we maar hopen dat er andere tijden komen. Bij Huub ging het nog steeds goed en de vissen waren massaal in de aanval. De hele club heeft wel in de buurt gestaan, maar de vis zat alleen maar op die ene plek. Eigenlijk mag je dit best vreemd noemen, maar je moet het geluk maar hebben. Intussen ging het steeds beroerder met Cor en hij was blij dat we naar huis gingen. Hij zou ook niet meegaan naar binnen en zich zo snel mogelijk laten verwennen door Carla.

Een paar maanden geleden vertelde en lid dat er niet gevist mocht worden in Klein en Grootzand. Hij was daar weggestuurd door de politie en de volgende keer zouden ze bekeuren. Nu wordt daar altijd wel vis gevangen en dat bleek nu ook het geval te zijn. Een paar leden hadden daar toch gevist, terwijl een ander daar niet naar toe wilden. Daardoor zijn we tot een besluit gekomen om deze wedstrijd in zijn geheel niet mee te laten tellen voor de rangschikking. Met een diskwalificatie schiet je ook niets op en iedereen kon zich unaniem in dit voorstel vinden. Ook dit was vreemd, want in het bijna 103 jarig bestaan hebben we dit nog nooit meegemaakt. Het voordeel voor de thuisblijvers is, dat ze nog alle kans hebben voor een kampioenschap. Het enigste wat ze missen is 5 euro prijzengeld. Om twaalf uur kreeg Huub van Bertus een belletje met de vraag waar hij zat. Ze wilden even de kaarten langs brengen. Samen met Harrij en Johan gingen ze naar huis, want na twee keer door Sneek te zijn gekomen, hielden ze het voor gezien. Al met al een vreemde dag en ik kan me niet bedenken dat we ooit zo slecht hebben gevangen in Sneek. Toch was er ook iets positiefs te melden. Iedereen bleef plezier houden in deze dag en hopen dat het de volgend keer beter is.

Misschien ook nog vreemd dat Cor hele gele handen had, maar volgens hem kwam dit van het voer. We hopen maar dat dit gezond is. Gerrit heeft het de hele dag volgehouden en had zelfs negen vissen gevangen. Het begin is er.

 

 

UITSLAG 4e WEDSTRIJD.

 

Na afloop van deze wedstrijd is met algemene stemmen besloten de uitslag niet mee te laten tellen voor de stand in de competitie.

 

STAND NA 4 WEDSTRIJD WINTERCOMPETITIE 2015/2016.

 

ERE-KLASSE

    

No.

Naam.

Punten.

Aantal.

Gewicht.

Wedstr.

 1.

J. Roossien

621.20

230 – 1

19560 – 1

      4

2.

G.W. Simons

536.90

175 – 2

18095 - 2

4

3.

K. Vos

476.54

159 – 3

15877 – 3

3

4.

J. Fraiquin

323.20

119 – 5

10210 – 5

4

5.

H. Schuil

320.80

138 – 4

 9140 – 6

4

6.

N.K. Oosterbaan

119.62

 44 – 7

3781 – 7

3

7.

G.H. Hagels

 94.60

 38 – 8

2830 – 9

2

8.

A.A. Hofman

 86.30

 39 – 8

2365 – 9

2

 

A-KLASSE

    

 

 

 

 

 

No.

Naam.

Punten.

Aantal.

Gewicht.

Wedstr.

1.

S. Voorma

267.20

85 – 1

9110 – 1

3

2.

J. Bults

234.02

74 – 3

8151 – 2

3

3.

H. Fraiquin

196.18

83 – 2

5659 – 5

3

4.

H. Corsius

185.36

69 – 4

5818 – 4

4

5.

E. Bults

180.76

62 – 6

5938 – 3

3

6.

H. Wiegman

174.20

64 – 5

5510 – 7

2

7.

C. van Bruggen

161.94

50 – 7

5597 – 6

4

8.

M. Kegel

 85.66

42 – 8

2183 – 8

3